مدح و ولادت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام
بر مشام خاکیان بخشیده جان بوی حسین شد گلستان کل عالم از گل روی حسین ماه شعبان را رسول الله خوانده ماه خود چون نمایان می‌شود در آن مه روی حسین دستِ خالی، دست ِپر، افلاکیان و خاکیان هر که را دیدیم راهی می‌شود سوی حسین جبرئیل از آسمان با سر می‌آید تا زمین مست مست مست ِمست از نام دلجوی حسین آی دنـیا، این حسابـش فرق دارد با همه وای بر تو گر شود کم، یک سر موی حسین می‌کند بر اهل باطل، خواب را زین پس حرام زور بازوی عـلی و زور بازوی حسین دارد از کار جهان کم کم گره وا می‌شود سـرور آزادگـان تـشـریف فرما می‌شود کـرده غـوغـا مـهـربـانـیِ بـدون مـنـتـی هر چه طوفان بود را برده نسیم رحمتی آمده باب نـجـات ِکـل دوران‌ها حـسـیـن می‌کشد شیطان ز دل امشب چه آه حسرتی آمده آن کس که دارد مـهـربـانی‌های او قـدّ سـنِّ حـضـرت حــوا و آدم قـدمـتــی هر که هستی، هر چه هستی همره فطرس بیا ای گنهکاران نباشد بهتر از این فرصتی کـوری چـشـم تـمـام ابـتـران رو سـیــاه فـاطـمـه آورده بـهـر دوش بابا زیـنـتـی کـفـر آنـهـایـی کـه مـی‌دانـیـد بـالا آمــده یـا عـلـی گـوئـیـد بـابـای عـلـی‌هـا آمـده آیه والفجر در آغـوش کوثر، دیدنی‌ست دومیـن شـیـر ِولـی الله ِاکبـر دیـدنی‌ست آسمان جانم حسن، جانم حسن دارد به لب شوق دیـدار ِبـرادر با برادر دیـدنی‌ست عرش و فرش امشب همه هستند سرتا پای چشم بس که آقازادۀ زهرا و حیدر دیدنی‌ست اینکه روز اولش کرده شفاعت این چنین دستگیری‌هاش در فردای محشر دیدنی‌ست آن که او را جور دیگر دوست می‌دارد خدا لیلی ِتا روز محـشر بی‌برابر دیدنی‌ست شیرمردی که شود در کل عالم غیرتش رمز ماندگاری ِدین پیـمـبـر، دیـدنی‌ست آی اسلام ِ محمد، بیـمه هـستی با حسین ماندگاریِ تو را، با خون زَنَد امضا حسین در زمین و آسمان یکتاست، ای جانم حسین مهربانی‌های او غوغاست، ای جانم حسین می‌خرد دَرهم، سوا کردن نباشد عادتش بس که مثل مادرش زهراست، ای جانم حسین هر که با او در بیفتد را خدا خوارش کند پرچم اربـاب ما بالاست ای جانم حسین هر چه بد کردیم ما، او خوب بود، او خوب بود بیشتر از ما به فکر ماست ای جانم حسین داد سر اما به ذلت زندگی را سر نکرد شیرمرد حضرت مولاست ای جانم حسین ما رایت ِزینب کـبری به عـالـم یـاد داد زندگی با او فقط زیباست، ای جانم حسین آبرو خواهی اگر هم در زمین، هم آسمان با حـسـین بن عـلـی بن ابـیـطـالب بـمان خـانه کـعـبه به زیـر مـنتِ کـربـبـلاست عـزت اسـلام هم از عـزت کـربـبلاست هر که گوید روزگار معجزه گردیده سر بی‌خـبر از کـیـمیـای تـربت کربـبلاست اربعین به اربعین عالم همه در حیرت از سفره‌داری‌های اعلی حضرت کرببلاست هر که در این زندگی یک جور دارد حسرتی شکر حق که در دل ما حسرت کرببلاست ما اگر که ای خدا روزی بهشتی هم شویم بینمان حتی در آنجا صحبت کرببلاست السلام ای شهـر رؤیـایی ما، ای کـربلا آه از حال خوشت، ای کـربلا ای کربلا ای تـمام اعـتـقـادم، دوستت دارم حسین حضرت باب‌المرادم، دوستت دارم حسین هم در این عالم، هم آن عالم، تو تنها می‌رسی وقت تنهایی به دادم، دوستت دارم حسین روسیاه و کوچک و بی‌دست و پا هستم ولی پای تو من ایستادم، دوستت دارم حسین هر چه هستم، هر چه آمد بر سرم در روزگار دل به غیر تو ندادم، دوستت دارم حسین زیر خنجر، غرق خون، لب تشنه، زخمی، آه آه باز هم بودی به یادم دوستت دارم حسین رفت عمر و جان ندادم از غمت واویلتا جان عباست ببخش این سخت جانیِ مرا |